وقتی کوچک بودیم با برادرم تمام خونه رو نخ کشی و طناب کشی می کردیم و بعد چادر و ملحفه ها را روشون آویزون می کردیم تا بشه دیوارهای خونمون حتی براش سقف و پنجره هم می ذاشتیم. یادش بخیر. خیلی هیجان داشت. مهندسیمون هم بد نبود خونه هامون خیلی قشنگ می شد :)
اما اون چه که باعث شد من یاد این خاطره های قدیمی بیفتم بازی دخترم با یک عدد کلاف نخ بود...

وقتی یه گوله نخ بشه اسباب بازیه یه دردونه ی کوچولو...!!



نشانه گیری



پرتاب



و اینجا هم که شروع گره گور شدن بین کامواها



حالا اگه می تونی خودت و باز کن :))



کی بشه که بزرگ بشی و تمام خونمون و نخ کشی کنی و برا خودت خونه بسازی ؟